Szczepan Witold Ślaga

---

Życiorys

Szczepan Witold Ślaga pochodził z rodziny rolniczej, będąc piątym dzieckiem Jana i Kunegundy z domu Dziedzic. W latach 1940–1944 uczęszczał do Polskiej Czteroklasowej Szkoły Powszechnej w Łukowicy, a następnie, w okresie 1944–1947, kontynuował naukę w Publicznej Szkole Powszechnej stopnia II im. Klemensa Janickiego, również w Łukowicy. Swoje wykształcenie zakończył w 1948 r. w Publicznej Szkole Powszechnej stopnia III w Limanowej, gdzie ukończył ósmą klasę. Następnie dziewiątą klasę odbył w Prywatnej Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego, która obecnie nosi nazwę I Liceum Ogólnokształcącego im. W. Orkana w Limanowej. Egzamin maturalny złożył w 1951 r.

W latach 1951–1956 rozwijał swoją intellect w zakresie filozofii oraz teologii w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi, gdzie uzyskał solidne podstawy teologiczne. Uroczystość przyjęcia święceń kapłańskich odbyła się 26 grudnia 1957 r. z rąk biskupa Michała Klepacza.

Kolejne lata jego edukacji, od 1956 do 1961 roku, spędził na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie w 1961 r. obronił pracę magisterską na temat „Zagadnienie odrębności żywej materii na przykładzie wirusów”. Jej przygotowaniem zajął się pod okiem ks. prof. Włodzimierza Sedlaka, co zaowocowało późniejszym stopniem doktora, uzyskanym w 1965 roku na podstawie rozprawy „Abiogeneza wobec badań nad wirusami”, również pod kierunkiem ks. prof. dr hab. Stanisława Adamczyka.

Po uzyskaniu doktoratu w 1965 roku, podjął pracę wykładowczą na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, związaną z Katedrą Filozofii Przyrody, której pozostał wierny przez całe swoje życie zawodowe.

W 1974 roku, Rada Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej ATK jednogłośnie zaakceptowała kolokwium habilitacyjne ks. dra Szczepana W. Ślagi, które odbyło się 11 listopada tego samego roku. Habilitacja opierała się na znaczącej liczbie publikacji (około 60), obejmujących różnorodne zagadnienia teoretycznej biologii, filozofii biologii oraz filozofii przyrody ożywionej, kładąc szczególny nacisk na oryginalny wkład w problematyce pochodzenia, istoty i ewolucji życia.

Rada Wydziału nadała ks. Śladze stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie nauk humanistycznych, w dyscyplinie filozofia przyrody, a także wystąpiła z wnioskiem o powierzenie mu stanowiska docenta w Katedrze Filozofii Przyrody. Uchwała ta została zatwierdzona przez Centralną Komisję do Spraw Kadr Naukowych przy Prezesie Rady Ministrów w dniu 26 maja 1975 r.

Od 1981 roku kierował Katedrą Filozofii Przyrody, a od 1982 r. był profesorem nadzwyczajnym, a od 1993 r. profesorem zwyczajnym. W roku akademickim 1982/83 spędził czas na studiach specjalistycznych w Louvain. Przez trzy dekady, od 1965 do 1995 roku, prowadził wykłady w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi, obejmujące wstęp do filozofii, filozofię przyrody oraz metodykę pracy naukowej.

Jego wkład w naukę jest ogromny – opublikował blisko 180 tekstów naukowych i aktywnie uczestniczył w licznych konferencjach w kraju i za granicą. Tematy, które poruszał w swoich pracach, koncentrowały się na filozoficznych problemach biologii, relacji między biologią a filozofią, a także na zagadnieniach dotyczących istoty, pochodzenia życia oraz ewolucji, w tym też ewolucjonizmu.

Za swoje osiągnięcia naukowe był nagradzany – dwukrotnie otrzymał indywidualną nagrodę III stopnia od Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, w latach 1977 i 1980. Dnia 10 października 1990 r. został odznaczony przez Prezydenta Lecha Wałęsę Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

---

Oceń: Szczepan Witold Ślaga

---