Zagadnienia związane z metodą progresji wiekowej w kontekście poszukiwań osób zaginionych zyskują na znaczeniu, szczególnie gdy dotyczą dzieci. Młodszy inspektor Dariusz Zajdel, ekspert w dziedzinie badań antroposkopijnych, dzieli się swoimi spostrzeżeniami na temat rozwoju tej metody oraz roli, jaką odgrywa sztuczna inteligencja w procesie tworzenia wizerunków. Warto przyjrzeć się także wyzwaniom, które napotykają biegli w czasie realizacji tego typu badań oraz znaczeniu gromadzenia odpowiednich materiałów zdjęciowych.
Metoda progresji wiekowej rozwija się w odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na złożone analizy wizualne związane z osobami zaginionymi. Dariusz Zajdel zwrócił uwagę, że mimo dostępności aplikacji mobilnych, które umożliwiają postarzenie wizerunku, ich efekty często nie są wystarczające dla profesjonalnych potrzeb. Dobór odpowiedniego materiału źródłowego oraz doświadczenie biegłych są kluczowe dla skutecznego przeprowadzenia tego procesu. W przypadku poszukiwań zaginionych dzieci, postać, z którą biegli muszą pracować, często wymaga więcej niż tylko najnowszych technologii.
Przygotowanie wysokiej jakości progresji wiekowej, szczególnie z wieku dziecięcego, napotyka wiele trudności, które mogą wynikać z niskiej jakości materiału zdjęciowego. Zajdel podkreśla, że rodziny osób zaginionych powinny dostarczyć jak najwięcej zdjęć o dobrej jakości, co znacznie ułatwia pracę biegłych. Progresja II stopnia, której celem jest przedstawienie zaginionej osoby w późniejszym wieku, również wymaga dokładności i umiejętności, aby uzyskać jak najwierniejszy obraz. Dla ekspertów kluczowa jest nie tylko technologia, ale i intuicja wynikająca z doświadczenia w analizie materialu, co mam wpływ na ich finalne decyzje oraz wizerunki, które tworzą.
Źródło: Policja Limanowa
Oceń: Metoda progresji wiekowej w poszukiwaniach zaginionych – rozmowa z ekspertem
Zobacz Także
